“PASTEL ONENA BILBO TRIATHLON-RENTZAT EZ DU TXOKOLATEA ERAMANGO HAN KLIMA OSO BEROA DELA ESAN DIDATELAKO”

Aurten, Bilbo Triatloiaren edizio honetaren nazioarteko partaidetza handitu egingo da eta Maiatzaren 20an elkartuko diren triatleta guztien artean, Vickie Woodsford-rekin minutu batzuk euki ditugu, Gales-ko kirolaria, ama, dentista eta gozogile, baikortasuna eta begikotasuna xahazten duena. Vickie zigarro batzuk egunero erretzeaz ezagun frogetara parte hartzera pasatu da, Alpe D’Huez-en triatloia edo Des Sables-en Maratoia adibidez. Orain bilboko frogaren “finisher” batean bihurtu egin nahi da.

Maiatzaren 20an Bilbon egongo zara. Zergatik erabaki duzu izena ematea?

Bilbon parte hartzea pentsatzen ari nintzen lasterketa interesgarria irudi zitzaidalako denboraldia irekitzeko. Orduan, plaza bat zozkatzen zela ikusi nuen, parte hartu nuen, eta nire izena atera zela ikusterakoan, erabakia hartuta zegoen.

Zer da deigarriagoa iruditzen zaizuna?

Inoiz igeri egin dut itsasadarra batean, Bilbon gertatzen denez, eta hori nire atentzioa deitu zuen. Bizikletaren ibilaldia ez dut ezagutzen baina logoa soilik ikusten nire eskalatzaileen ankak prestatu beharko dudala suposatzen dut. Gales-ean bizitzen naiz eta hemen daukagun guztia mendixkak dira, ez daude ia leku xeheak, orduan ez zait kezkatzen.

Aurreko edizioen argazkiak ikusi dituzu?

Bai, nozki! Armiarmaren azpian gendea korrika egiten pasatzen diren argazkiak asko guztatu zizkidaten, eta lasterketa pasatzen den zubietan elkartzen den jendetza ere. Ekitaldi handietan korrika egitea guztatzen zait presio horrekin askoz gehiago eta hobeto entrenatzen dudalako, eta jende asko bihotza ematen egongo dagoelako. Edonori hori guztatzen zaio!

Hiriari buruz ikertu egin duzu?

Kirola eta triatloia bereizirik, nire beste maitea janaria da…Euskadi bere gastronomiagatik eta bere ardoagatik ezaguna dela jakiten dut, ezin da gehiago eskatu. Lehiaketa bidaia eta janari ona beti konbinazio txapelduna da!

Zeintzuk dira lasterketa politena eta inportanteena parte hartu egin dituzunak?

Entrenatzerakoan, motibatzen didana aurrerantz ikusteko lehiatzeko toki politetan pentsatzea da. Orain arte froga hauetan parte hartu dut: Everest-en kanpamentu basean, Sahararen Maraoian, Des Sablesko Maratoian, D’Huezko Triatloian, eta noski, izugarriena niretzat, Gales-ko Ironman. Ironmanaren zirkuito gogorragoena da, baina bere natura-ingurunea ikaragarria daukalako ere. Gainera, kilometro xehe bate ez dago.

Noiz hazi zinen kirola egiten?

Askok eskolan hasten dira baina niri garai horretan kanpo kiroleen atzean erretzen aurkitu ahal zenidaten. Unibertsitatean txarragoa izan zen. Kirola gutxiago egiten nuen eta nire elikadura zabor-janaria, alkohola eta tabakoa zen.

Zelako aldaketa!

Bai, 2010ko Urtarrilaren 10rean dena aldatu egin zen, nire azken zigarroa erre nuenean eta Londreseko Maratoian izena ematea pentsatu nuenean. Momentu horretatik ez dut atzerantz begiratu.

Nola pasatu zenuen triatloira?

Nire senarra 2013an Norvegiako fiordoetan triatloi izugarria egin zuen eta han buzo prestatuta batekin igeri egiteko oportunitatea euki nuen. Txarrena neoprenoan sartzea da, inork ez errazagoa egin ahal du? Txikitan igeri egiten ikasi nuen baina 25 urte nituenean gehiago egin nuena oporretan sartu-irten bat freskatzeko zen. Erdi-distantziako froga batean parte-hartu nahia izan nuen eta han mendea hartu nuen.

Eta zer zen gustatu zitzaizuna?

Hau ezagutzen dudan kirola lagunkoiena da. Lagun asko ezagutu ditut, leku izugarrietan korrika egin dut… forma fisikoa ona eukitzea eta nahi dudan guztia jatea onartzen dit jaja. Nire prakak txikiagoak dira ere!

Zein da gehiago disfrutzen duzun momentua?

T1-a pasatzen eta neoprenoa kentzen dudanean, gorrotzen dut! Jaja. Igeriketa ez dut oso ondo egiten eta zati hori egitea lortzen dudanean benetan disfrutzen hasten naiz.

Ama zara, eta dentista ere, Nola egiten duzu dena batera?

Bizitzan zer dena inportantea erabaki behar da eta niretzat triatloia da, horregatik denbora ateratzea praktikatzeko eta entrenatzeko saiatzen dut. Sorte ona daukat, lau egun astero soilik lan egiten dudalako eta nire senarra eta semea kirola asko egiten dutelako, orduan, denok denbora entrenamenduentzat ateratzen dugu. Aldi askotan oso goiz altzatu behar gara, gorrotzen dudana, baina gogoko tokitan aldaparik ez. Gainera,  telebista ikusteko denbora geratzen zait, orduan, gehiago entrenatu ahalko nuke jaja.

Zer zerikusia du zure lana triatloiarekin?

Iribarre polita eramatea helmugara ahiegatzerakoan oso inportantea da, argazki horiek gogoan geratuko direlako. Nik beti daramat lasterketara hortza zuriketa eginda!

Gainera, zure perfilan Instagramean gozogintzarekin disfrutatzen duzula ikusten dugu.

Nire triatloi-taldean “Cake Lady” (tarta-andrea) deitzen didate eta nire txokolatezko brownigatik eta te-ko pastelgatik ezaguna naiz. Nire tartak oso ezagunak egin dira Gales-ko triatloiaren zirkuitoan, lapurtu zuten eta jan zenuten 2015ko Gales-ko ironman-ean beste taldekoek!!

Arrapatu zenioten edo haiek aitortu zuten?

Erruduna sentitu zineten eta aste batzuk pasa eta gero Facebook-tik hitz egin zidaten barkamena eskatzeko. Orain tarta kutxak gorde behar ditugu lasterketak hasi baino lehen!

Bilbo Triatloirentzat pastel bat diseinatu ahal diguzu?

Ingurune beroa egongo dela jakiten dut, orduan txokolatea ez ipintzea hobeto izango da. Bilbon lasterketa amaitu eta gero, onena garagardoa eta pintxoak dira! Hala ere, brownie batzuk eramango ditut lasterketan denok dastatzeko. Maiatzaren 20an ikusten dizuet!!

Vickie Woodsfoord